SEJATINE ROSO

Katon sumamburat sang diwangkara,

miyak kingkin jroning wardaya

Mung wukir sela kang wanteg,

tan mobah, mosik, apa maneh molah-malih,

nadyan wiramane gangsaran,

keprakane tumanggah,

geneya tetep panggah tanpa wurung,

netepi darmaning atitah

ati karep nanging bandhaku cupet,

esem kecut, rai aclum kesiwal pangucapmu,

kang tanpa taha ngumbar wadining warana jati,

reyah-reyoh nglelingsemi,

keladuk wani tan eling ing wirahsa

Nanging sun ra bisa dora,

ati iki tan bisa selak,

runtiking asmara

tumlawung ing awang-uwung,

tumurun ing rahsa jati,

jati-jatining pemarem